Profesura belwederska dla dra hab. Arkadiusza Nowaka

Prezydent RP w dniu 25 października br. podpisał nominację prof. Arkadiusza Nowaka, który został tym samym pierwszym absolwentem Uniwersytetu Opolskiego z tytułem profesora belwederskiego z dyscypliny nauk biologicznych.

Prof. Arkadiusz Nowak ukończył kierunek ochrona i kształtowanie środowiska na Uniwersytecie Opolskim w roku 1995 i … jest samoukiem botaniki.

Pracę naukową zaczynał jako asystent w Zakładzie Genetyki i Biologii Molekularnej Instytutu Ochrony i Kształtowania Środowiska UO, ale ze względu na brak możliwości rozwoju tej dyscypliny uznał, że lepiej przysłuży się środowisku podejmując pracę jako Wojewódzki Konserwator Przyrody. W latach 1996-2001 dzięki przychylności ówczesnego Wojewody Opolskiego, Pana Ryszarda Zembaczyńskiego, istotnie rozbudował system obszarów chronionych regionu, tworząc 16 nowych rezerwatów przyrody, Stobrawski Park Krajobrazowy, wiele użytków ekologicznych, zespołów przyrodniczo-krajobrazowych i innych form ochrony przyrody. Położył podwaliny pod wojewódzki system Natura 2000, gdy wraz z biologami Uniwersytetu Opolskiego zinwentaryzował potencjalne ostoje siedliskowe i ptasie. W tym czasie głębiej zainteresował się florą województwa; kwiaty od młodości zwracały uwagę prof. Nowaka, co wyrażało się głównie w motywach jego rękodzieł i na fotografiach. W 2000 roku na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego obronił prace doktorską, pt. „Charakterystyka sozoflorystyczna województwa opolskiego”. Ten fakt skłonił go do powrotu na uczelnię i dzięki przychylności Prof. Krystyny Boreckiej mógł wesprzeć zespół Katedry Monitoringu i Planowania Przestrzennego.

W roku 2012 prof. Nowak uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy „Rośliny ustępujące i rzadkie w siedliskach antropogenicznych Śląska” obronionej na Wydziale Nauk Biologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego aktywność badawcza od tego czasu przeniosła się głównie poza Polskę. Podjął badania syntaksonomiczne, taksonomiczne i florystyczne w Środkowej Azji, głównie Tadżykistanie, Kirgistanie i Uzbekistanie, organizując ponad 30 ekspedycji naukowych. Za wkład w poznanie roślinności Środkowej Azji został uhonorowany Medalem Polskiego Towarzystwa Botanicznego im. Prof. Władysława Szafera – najważniejszą nagrodą środowiska botanicznego naszego kraju. Prowadzi także badania zróżnicowania roślinności pól ryżowych w Gruzji, Nepalu, Tajlandii, Filipinach, Kambodży, Malezji, Indonezji, Sri Lance, Argentynie, Brazylii i w Chinach.

Profesor Nowak jest autorem ok. 250 prac naukowych, w tym ok. 90 indeksowanych w bazie Web of Science (tzw. lista filadelfijska), 22 monografii naukowych i popularno-naukowych. Publikował w wiodących ekologicznych i botanicznych periodykach, takich jak np. Ecology, Journal of Biogeography, Land Degradation & Development, Journal of Vegetation Science, Applied Vegetation Science, Ecological Indicators, Journal of Missouri Botanical Garden. Był zapraszany do prestiżowych projektów wydawniczych, w tym Encyclopedia of the World’s Biomes Elseviera. Opisał ok. 150 nowych dla wiedzy typów roślinności oraz kilkanaście nieznanych wcześniej nauce taksonów, głównie traw z rodzaju Stipa.

Był kierownikiem lub wykonawcą wielu grantów, w tym NCN i NCBiR. Obecnie prowadzi grant NCN poświęcony badaniu podziemnej różnorodności roślin „Jaka jest prawdziwa różnorodność środkowoeuropejskich traworośli – analiza podziemnych elementów zbiorowisk roślinnych metodą metabarkodingu wielu loci”.

Od lat współpracuje z sektorem gospodarczym, w tym Heidelberg Cement S.A (m.in. jako Przewodniczący Jury konkursu Quarry Life Award), Cementownią Odra S.A., Elektrownią Opole i wieloma innymi. Ceni sobie współpracę z samorządami różnych szczebli.

Prof. Nowak w 2010 roku rozpoczął starania o rewitalizację Królewskiej Akademii Pomologicznej w Prószkowie, jest głównym pomysłodawcą i twórcą wniosku projektu „Międzynarodowe Centrum Badawczo – Rozwojowe Uniwersytetu Opolskiego na rzecz rolnictwa i przemysłu rolno-spożywczego – Rewitalizacja Królewskiej Akademii Nauk w Prószkowie”, którego celem jest m.in. odbudowa znaczenia nauk biologicznych i ogrodniczych w regionie oraz poprawa warunków pracy biologów UO.

Poza zawodową pasją Prof. Arkadiusza Nowaka są góry. Jest pierwszym zdobywcą „Korony Europy” – wszystkich najwyższych szczytów państw europejskich od Burrigplatz (Luksemburg) do Elbrusu (Rosja). Projekt realizowany na uczczenie wejścia Polski do Unii Europejskiej był wymyślony przez jego brata Tomasza i realizowany wraz z przyjaciółmi, dr. Grzegorzem Hebdą, ornitologiem z Instytutu Biologii, Ireneuszem Hebdą – dyrektorem Zespołu Opolskich Parków Krajobrazowych oraz Adamem Ramczykowskim.

Żona prof. Nowaka, dr hab. Sylwia Nowak, prof. UO jest także botanikiem, pełni obecnie funkcję Z-cy Dyrektora Instytutu Biologii UO; syn studentem prawa UWr, a córka uczennicą II LO w Opolu.

 

Witryna, którą obecnie przeglądasz, wykorzystuje pliki cookies w celu poprawnej realizacji dostarczanych usług i informacji oraz w celach gromadzenia anonimowych informacji statystycznych. Więcej informacji >>

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close