Zapraszamy na wykład dr hab. Adama Bodziocha, prof. UO
Zapraszamy na wykład dr hab. Adama Bodziocha, prof. UO, pt. Opowieści o paleontologicznych skarbach Opolszczyzny.
Wykład zostanie wygłoszony w ramach trwającego Opolskiego Festiwalu Nauki, w środę 30 maja 2023 roku, o godz. 17:00 w Muzeum Uniwersytetu Opolskiego (Plac Kopernika 11).
Sukces (O)Polskich Dni Paleobiologii !
Weekend 13-14 maja był w naszym Instytucie świętem paleobiologii.
Liczby mówią same za siebie:
– odbyły się I (O)Polskie Dni Paleobiologii,
– ponad 100 sympatyków paleontologii wysłuchała referatów naukowców i popularyzatorów wiedzy o przeszłości Ziemi,
– ponad 40 osób wzięło udział w szkoleniu „Jak publikować i prezentować wyniki prac badawczych”,
– ponad 50 osób poszukiwało skamieniałości w kopalni Odra II.
Powoli myślimy już o kolejnej edycji (O)polskich Dni Paleobiologii a w międzyczasie czekamy na sympatyków paleontologii na wykopaliskach w Krasiejowie w lipcu i sierpniu, a na najbardziej zdeterminowanych na studiach magisterskich na kierunku Paleobiologia w październiku!
Instytut Biologii zdominował konferencję!
W dniu 28 kwietnia 2023 r. odbyła się VII Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Nauki przyrodnicze na rzecz człowieka i środowiska” (online). Gościem Honorowym Konferencji była Dr hab. Małgorzata Rajfur, prof. UO z naszego Instytutu, która wygłosiła wystąpienie inaugurujące Konferencję pt.: „Czy monitoring biologiczny może być wiarygodnym źródłem informacji o zanieczyszczeniu środowiska metalami ciężkimi?”.
W samo południe Pani Katarzyna Piróg (studentka kierunku Biologia) wygłosiła referat pt.: „Czy analiza sekwencji genu kodującego cytochrom b może pomóc w określeniu dróg migracji obcych gatunków owadów na teren Polski – przykład wtyka amerykańskiego Leptoglossus occidentalis” – temat zrealizowany pod opieką prof. dr hab. Jerzego Lisa i dr Pawła Domagały. Natomiast w sesji popołudniowej mgr inż. Katarzyna Drab (doktorantka nauk biologicznych Szkoły Doktorskiej UO) zaprezentowała temat: „Znakowanie egzosomów z sondami fluorescencyjnymi CTB555 i DiI”, który jest efektem pracy z Zespołem badań egzosomów i liposomów: dr Katarzyną Sapoń, prof. dr hab. Teresą Janas i prof. dr hab. Tadeuszem Janasem.
Prelegentkom serdecznie gratulujemy świetnych wystąpień i dziękujemy za godne reprezentowanie Instytutu Biologii oraz życzymy dalszych sukcesów w pracy naukowej!
Obrona pracy doktorskiej Elżbiety Teschner
Z wielką radością informujemy, że w dniu 24. marca 2023 r., w Rheinische Friedrich-Wilhelms- Universität Bonn, Niemcy, pracownica naszego Instytutu, członkini Zespołu badań paleobiologicznych, Elżbieta Teschner, obroniła pracę doktorską. Tytuł pracy brzmi: „Multi-taxic palaeohistological analyses of vertebrates originating from the Upper Triassic at Krasiejów (SW Poland) and an assessment of growth patterns in comparative taxa”.
Serdecznie gratulujemy Pani Doktor Teschner!
Twórca kladydystki Willi Hennig jednak się mylił
Badania nad bioróżnorodnością w niektórych grupach wciąż przynoszą rezultaty zaskakujące nawet samych specjalistów zajmujących się światową fauną.
Muchówka z rodzaju Risa opisana w 1907 r. z Tunezji jako miniarka (Agromyzidae), została przez dipterologa i twórcę kladystyki (metody klasyfikowania organizmów) Willi Henniga zaklasyfikowana najpierw do rodziny Carnidae (1937), a następnie do Milichiidae (1965-1973), później zaproponowano dla niej osobną rodzinę (1977). Takie przypadki ewidentnych zmyłek systematyków są raczej rzadkie, a pomocne w ustaleniu poprawnej przynależności rodzaju może być odkrycie jakiejś „formy pośredniej”. Zwykle problemem jest posiadanie bardzo specyficznych cech, a także upodobnienie się do innych niespokrewnionych organizmów. Muchówki z rodzaju Risa mają ok. 1-2 mm długości i wstępują w rejonie śródziemnomorskim i Azji Centralnej, aż do Mongolii. Są one bardzo wyspecjalizowane, ze zmodyfikowanym aparatem gębowym wykształconym w postaci wąskiego sztylecika. Jest to adaptacja do zlizywania nektaru drobnych kwiatów roślin rosnących na pustyniach i solniskach. Między innymi dzięki badaniom w Zjednoczonych Emiratach Arabskich udało się ustalić, że Risa to w istocie bardzo wyspecjalizowany reprezentant zupełnie innej rodziny – wodarkowatych (Ephydridae), ale jej dotychczasowa pozycja systematyczna pozostawała nieznana.
Profesor Tadeusz Zatwarnicki, wraz ze swoim kolegą dr Wayne N. Mathis’em ze Smithonian Institution (Washington, DC.) z USA, opisali nowy rodzaj z Australii, który jest zbliżony do rodzaju Risa, nazwany Notorisa, a który zachował cechy pozwalające na powiązanie go z innymi przedstawicielami wodarkowatych. Najbliżej spokrewniony z grupą Risa okazał się rodzaj, który Prof. T. Zatwarnicki wydzielił zaledwie 5 lat wcześniej, zajmując się pozycją systematyczną „muchy naftowej”, jedynego organizmu wielokomórkowego żyjącego w kałużach ropy naftowej w Kalifornii (USA), Wenezueli i na Kubie.
Nowy rodzaj z Australii, trzy nowe gatunki Risa z solnisk w Izraelu, oraz analiza relacji grupy Risa w klasyfikacji wodarkowatych zostały opublikowane w czasopiśmie Records of the Australian Museum w marcu 2023 r.
Zapraszamy na seminarium
Zapraszamy na otwarte seminarium podczas, którego dr hab. Vitezslav Plasek, prof. UO, koordynator Zespołu badań różnorodności roślin wygłosi referat pt. „Bioróżnorodność i taksonomia mchów z rodziny Orthotrichaceae”.
Seminarium odbędzie się w dniu 23 marca br (czwartek). o godzinie 10.00 w Auli BM.
Lista zagadnień na egzamin dyplomowy
Lokalizacja Instytutu Biologii UO